Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
yörünge — is., gök b. 1) Bir gök cisminin hareketi süresince izlediği yol, mahrek 2) mat. Hareketli bir noktanın izlediği veya çizdiği yol, mahrek Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yörüngesine oturmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğiklik — is., ği 1) Eğik olma durumu, eğim, yamukluk, meyil 2) gök b. Bir gök cisminin içinde hareket ettiği düzlem ile yörünge düzlemiyle belirtilmiş herhangi bir düzlem arasındaki açı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kinematik — is., ği, fiz., Fr. cinématique Cisimlerin hareketlerini yörünge, hız ve ivme vb. konular bakımından inceleyen mekanik kolu, sinematik … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahrek — is., ği, gök b., mat., esk., Ar. maḥrek Yörünge … Çağatay Osmanlı Sözlük
uydu — is., gök b. 1) Bir gezegenin çekiminde bulunarak onun çevresinde dolanan daha küçük gezegen, peyk Ay, yerin uydusudur. 2) Türlü amaçlarla yerden fırlatılan ve genellikle kapalı bir yörünge çizerek yer çevresinde dolanan araç 3) sf., mec. İşlerini … Çağatay Osmanlı Sözlük
medâr — (A.) [ راﺪﻡ ] 1. yörünge 2. dönence. 3. vesile, vasıta. 4. yardımcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
